Chapter eight

PROSZĘ WAS, NIECH KAŻDY  KTO PRZECZYTA ROZDZIAŁ POSTAWI CHOCIAŻ KROPKĘ ^^

Demi Lovato-Warrior

Leżałam na łóżku przykryta kołdrą pod samą szyję i wsłuchiwałam się w piosenkę lecącą w moich słuchawkach. Jest już druga w nocy, a ja nie mogę zasnąć. Nie wiem dlaczego, zawsze padam zmęczona po godzinie 22:00. Nagle usłyszałam trzask drzwi wejściowych, lecz nie przejęłam się tym za bardzo, ponieważ wiem, że to moi rodzice. Oni przeważnie zawsze wracają o tej porze do domu. Z dołu było słychać tylko jakieś niewyraźne krzyki. Trochę to dziwne, ponieważ moi rodzice nigdy się nie kłócili. Zawsze żyli w zgodzie, nie było pomiędzy nimi żadnych sprzeczek.

***

Siedziałam samotnie na plaży przysłuchując się ćwierkaniom ptaków. Zaraz. Jak to plaży?

-O mój Boże, to Selena Gomez!-usłyszałam krzyki i piski za mną, a zaraz wokół mnie były tłumy. Wstałam nie wiedząc o co chodzi, a zaraz potem nieznane mi osoby  zaczęły mnie przytulać. Poprosiły o zdjęcia, więc je zrobiłam. Nadal nie wiem o co chodzi. Wymknęłam się z tłumu, który wcale się nie zmniejszał i zaczęłam biec przed siebie. Nie znam tego miasta. Gdzie ja jestem? To nie Londyn, to nie Wielka Brytania. 

-Chodź!-zostałam pociągnięta w jakąś uliczkę, ktoś "uratował" mnie od pędzącego za mną tłumu. Wtedy go zobaczyłam.

***

-I pięć, sześć, siedem, osiem. Od nowa!-Krzyknęła nasza trenerka Mia abyśmy powtórzyły układ. Już za niecały tydzień będziemy mieć pierwsze zawody cheerleaderek, nie mogę się doczekać. Jedyny problem jest taki, że musimy się nieco bardziej zgrać, bo gdy Larisa nadal będzie truła dupę oto jeśli ktoś się pomyli to nie mamy szans na wygraną. 

Trening się skończył, a ja się szybko przebrałam i popędziłam na następne lekcje. Tak, treningi mamy podczas lekcji, aby nie zabierać nam czasu wolnego po lekcjach. I to się właśnie nazywa dobra szkoła.
Oczywiście, ja mam wielkie szczęście i zawsze muszę na kogoś wpaść. Harry. Wspaniale.
Chłopak spojrzał na mnie i zaczął się śmiać na cały pusty korytarz, a ja stałam zdezorientowana. Trochę się zaczęłam o niego bać. Może jest na haju? Nie. W szkole?
-O co Ci chodzi?-zapytałam i wyrzuciłam ręce w górę.

-Chodź, opowiem Ci-lekko, lecz stanowczo złapał mnie za ramię i wyprowadził mnie na zewnątrz.
-Zostaw mnie! Nigdzie nie idę-zaczęłam się wyrywać i szarpać, ale to nie przyniosło sukcesów.
-Dobra, spokojnie-co w niego wstąpiło? Na tyle ile go znam mogę stwierdzić, że pierwszy raz jest dla mnie miły, chodź tak tego nie można nazwać. Nie próbuje mnie zabić. Jego wzrok przeniósł się na miejsce za mną, a zaraz zaczął iść w tamtą stronę. Nie patrząc na to, że lekcje trwają poszłam za nim. Po co? Chyba dlatego, że jestem po prostu bardzo ciekawska. 
Doszliśmy do starego magazynu, gdzie w środku niego była tylko stara kanapa, a obok niej stolik. Harry wyciągnął z kieszeni swoich obcisłych czarnych spodni zapalniczkę, a zaraz potem wyciągnął spod sofy małe pudełko z którego wyciągnął coś, co przypominało papierosa, ale na 100% nim nie było. Chłopak zapalił to i przystawił w moim kierunku.

-Spróbuj, wszystkie problemy odejdą-powiedział lokowaty. Zaraz. Co? Może i mam problemy, ale skąd on o nich wie? Każdy je ma. Nie wiem...Wziąć, czy nie wziąć?

-N-nie, ja nie chcę, może innym razem-Chłopak wzruszył ramionami i sam pociągnął, po czym odetchnął. Nie wiem dlaczego tu za nim poszłam. Chciałam zobaczyć czym się zajmuje, a teraz namawia mnie do palenia blantów. Styles usiadł na starej, podziurawionej kanapie, a mnie posadził sobie na kolanach.

-Jesteś piękna-przejechał nosem po mojej szyi, wąchając moich perfum.

-Dziękuję-na moich policzkach pojawił się lekki rumieniec. Nie codziennie ktoś mi mówi takie rzeczy.

-Spróbuj, wyluzujesz się, jesteś spięta.-wahałam się. Nie wiedziałam jakie będą skutki palenia tego. Drżącą ręką wzięłam rulonik do ręki i pociągnęłam.

 -Grzeczna dziewczynka-usłyszałam jego głos, zupełnie jakby był o wiele dalej niż jest, a przecież siedzę mu na kolanach. Po chwili odpłynęłam.

Harry's POV

Komórka Seleny zadzwoniła po raz piąty, a na wyświetlaczu pojawił się ten sam napis "Mama". Mam dość, od godziny ten telefon brzęczy, a ona sobie śpi. No dobra, nie sądziłem, że ona może zasnąć po takich narkotykach. A co do jej rodziców.... To nie moja wina, że nie pilnują swojej córeczki, dopiero ją poznałem, a wiem, że jak na swoje życie w ciągu ostatnich dwóch dni bardzo narozrabiała. 

Po niecałych dwudziestu minutach dziewczyna obudziła się w lekkim szoku.

-Ja..uhm...-rozglądała się wokoło. Zauważyłem, że ma bardzo lekki głos, można rzec, że przyjemny. 

-To przez ciebie!-wstała i podeszła do mnie uderzając mnie pięścią w klatę. Zaczęła płakać i krzyczeć jak jakaś histeryczka. 

-Uspokój się!-krzyknąłem, ale ona nie przestawała. Wkurzyłem się, nikt nie będzie się tak zachowywał w stosunku do mnie. Wziąłem w rękę pukiel włosów Gomez i mocno pociągnąłem, co sprawiło, że dziewczyna "powróciła" na ziemie. 

Hej, haj heloł :)

Przepraszam was, że tak długo nie dodawałam rozdziału. Nie miałam za bardzo czasu xx Jeśli chodzi o szablony jakie mam wam zrobić, to nie wiem kiedy dam radę,bo cały czas jestem albo na telefonie, albo na laptopie, a tu nie mam programu. Na twitterze mamy również Miley. Jakby ktoś chciał Założyć twitterwe konto jakiejś postaci, to piszcie do mnie na twitterze (KLIK) Czyli są już:

Selena-@ff_selena 

Harry-@ff_harrystyles 

Miley-@ff_MileyCyrus 

Obserwujcie!

Założyłam również aska tylko na potrzeby bloga (http://ask.fm/AwwwMyNarry)

I zrobiłam okładkę fanfiction

To do następnego xx